Shkruan: Fadil Pushkolli
Vendimi i Ramush Haradinajt për ta larguar Adem Hoxhën nga grupi parlamentar i AAK-së ka prodhuar një efekt që shkon përtej një çështjeje të brendshme partiake. Në praktikë, ky veprim i ka krijuar Listës Serbe kushtet e duhura për të vepruar në skenën kushtetuese të vendit.
Deri para këtij vendimi, Lista Serbe kishte vetëm 9 deputetë dhe, rrjedhimisht, nuk kishte mundësi t’i drejtohej Gjykatës Kushtetuese, pasi duhen minimumi 10 nënshkrime për një veprim të tillë. Me largimin e Hoxhës, i cili automatikisht nuk i përkiste më grupit të AAK-së, u arrit numri i mjaftueshëm. Praktikisht, AAK-ja ia dha Listës Serbe instrumentin juridik për të sfiduar institucionet e Kosovës.
Kjo lëvizje i ekspozon Haradinajn dhe partinë e tij ndaj një kritike të fortë politike: retorika e AAK-së është e ndërtuar mbi qëndrime të ashpra kundër ndikimit të Serbisë, por realiteti i veprimit të fundit shkon krejtësisht në të kundërt. Pa dashur ose me dashje, Haradinaj e ka bërë një “shërbim të madh” për Listën Serbe, e cila mbështetet drejtpërdrejt nga Beogradi dhe strukturat e tij të kontrolluara, të cilat në Kosovë veprojnë si grupe të organizuara kriminale, e madje edhe janë shpallur si organizata terroriste.
Ky është një autogol politik i qëllimshëm me pasoja serioze. Ai nuk mund të fshihet pas arsyetimit formal, sepse rezultati është i qartë: një akt i Haradinajt ka fuqizuar pikërisht forcat që deklarativisht ai thotë se i kundërshton.
Në politikë nuk ka vend për lëvizje naive. Çdo vendim prodhon pasoja. Dhe kjo lëvizje e Haradinajt do të mbetet shembull i asaj se si, me një vendim të vetëm, mund të ndryshohet balanca e forcave në favor të atyre që synojnë ta dobësojnë shtetin.
Të tjera
Dita 694 – Kundërsulmi i Rezistencës Palestineze shkakton tronditje në Ushtrinë Izraelite
Më përpara e pr*es dorën, se t’i jap voten PËR Listës Serbe
Si përfundim, a do të kthehet Arbana Osmani në ekran këtë sezon të ri televiziv?