Torino është zgjedhja e duhur, i lumtur që u ribashkova me Ismajlin

Mesfushori i Kombëtares kuqezi, Kristjan Asllani, i cili luan për Torinon foli për kanalet zyrtare të klubit, duke shpjeguar arsyet e vendimit të tij për të veshur fanellën e tyre.1758281774_kristjanasllani“Arrita rreth njëzet ditë më parë dhe kam një ndjenjë pozitive: grupi më priti mirë, klubi dhe trajneri më donin dhe besojnë tek unë. Është ajo që kërkoja. Tani kemi një ndeshje të rëndësishme përpara dhe duam të vazhdojmë atë që bëmë në Romë.”

Si ishin negociatat?
“Doja të vija këtu sepse besoj në projekt, ata më donin dhe ishte një zgjedhje e lehtë. Por ishin ditë stresuese: tregu i transferimeve është i vështirë, isha te Interi dhe kisha kaq shumë oferta, sa kisha frikë të vendosja menjëherë. Doja një projekt që do të më ndihmonte, kisha nevojë të luaja, mora disa ditë pushim, por pastaj doli të ishte e rrezikshme: ditët e fundit janë gjithmonë të vështira, por jam i lumtur që kam arritur aty ku doja. Presioni nga presidenti, drejtori dhe trajneri ishte i rëndësishëm në vendimin tim: të gjithë besojnë tek unë, është projekti që doja. Jam i lumtur, edhe familja ime është, dhe gjithçka është perfekte.”

Cila është origjina juaj?
“Kam lindur në Shqipëri, pastaj erdha në Itali kur isha dy vjeç. Babai im mbërriti vetëm me një gomone të vogël, pastaj unë dhe mami im iu bashkuam atij. Unë luaj për ekipin kombëtar të Shqipërisë, tifozët janë të mrekullueshëm dhe kam një lidhje të fortë me vendin tim. Gjyshërit e mi jetojnë atje, i vizitoj kur mundem, më intereson shumë familja ime. Zgjodha të luaj për Shqipërinë sepse jam shqiptar. Ndeshja kundër Italisë ishte e shkëlqyer, mezi po e prisja, mezi prisja sepse po luaja kundër shumë djemve që njihja. E dija që shumë nga miqtë e mi në Piza po e shikonin ndeshjen, ishte një ndjenjë e mrekullueshme.”

Sa shumë u rritët te Empoli?
“Ishte një periudhë e gjatë dhe e rëndësishme, 13 vjet, dhe unë ende mbaj kontakt me njerëzit që punojnë atje, përfshirë presidentin, dhe me shumë nga shokët e mi të ekipit. Kam një marrëdhënie të shkëlqyer me ta. Fitova kampionatin Primavera; për mua, Empoli ishte shtëpia dhe ato ishin vite të mrekullueshme. Falënderoj Corsi-n, Accardi-n dhe Andreazzoli-n; ishte një pikënisje. Shumë lojtarë dolën nga ajo skuadër Primavera, jam në kontakt me ta dhe ishte një vit i mrekullueshëm. Ishte qershia mbi tortë për përfundimin e karrierës sime si i ri te Empoli, pastaj u ngjita në ekipin e parë dhe kjo ishte thelbësore.”

Në çfarë pozicionesh keni luajtur në karrierën tuaj?
“Si fëmijë, kam luajtur si mesfushor sulmues. Të gjithë trajnerët më thoshin se kisha një gjuajtje të shkëlqyer dhe isha i dobët në sulm. Pastaj u bëra organizator dhe aty filloi karriera ime. Kam luajtur në shumë role. Për ekipin kombëtar, luaj si mesfushor. Preferoj të jem organizator, por sot duhet të jesh në gjendje të luash në shumë pozicione të ndryshme.”

Dhe transferimi te Interi?
“Në janar, fillova të luaja për Empolin, pastaj unë u bashkova me Interin. Ishte një thirrje e madhe; gjithmonë kam qenë tifoz i Interit, kështu që ishte e lehtë ta pranoja. Ato ishin vite të shkëlqyera dhe i falënderoj të gjithë te Interi. Ishte një tranzicion i vështirë, të kaloja nga një qytet i vogël pranë Pizës në Milano, por falënderoj familjen time që ishte aty për mua, ata janë një model.”

Çfarë emocionesh përjetuat?
“Viti i parë ishte shumë emocionues, të luash me atë fanellë është një arritje e madhe. Ngrita trofetë e parë duke luajtur pak, por duke u rritur përkrah lojtarëve të rëndësishëm, mësova shumë. Bëra zgjedhjen e duhur. Isha zgjedhja e parë e Çalhanoglut, një djalë i mrekullueshëm që më ndihmoi edhe jashtë fushës. Jo vetëm ai, por edhe të tjerët ishin të rëndësishëm për mua. Tani tashmë ndihem si i rritur. Dhe pastaj është Scudetto, i cili është kaq i rëndësishëm: i njëzeti, ylli i dytë, festimi në Duomo. Për një tifoz, është një gjë mbresëlënëse.”

Ju shënoi nga një goditje këndi …
“Ishte fat. Më parë godisja nga këndi nga brenda, por kur e shihja topin të shkonte, nuk mund ta besoja. Dhe në fakt, shokët e ekipit po më godisnin me shuplakë… (qesh)”.

Çfarë lloj lojtari është Asllani tani?
“Jam 23 vjeç, duhet të marr përgjegjësi. Erdha në Torino nga Interi, e di si ndihet në dhomën e zhveshjes dhe kur duhet të flasësh e kur jo. Tani kemi një lojtar të fortë si Ilkhan këtu, ai është më i vogël dhe unë duhet të jem një shembull për të, siç ishin Çalhanoglu dhe Barela për mua.”

A është qëllimi juaj të shënoni nga goditjet e lira?
“Kam këtë avantazh sepse di si t’i gjuaj ato: duhet të filloj të shënoj gola, ndoshta tre ose katër në vit për të ndihmuar ekipin. Goditjet e lira janë thelbësore, ato të fitojnë ndeshje. Po stërvitem shumë te Filadelfia.”

Çfarë lloj skuadre ka Torino ?
“Sapo kam mbërritur, por menjëherë vura re një dhomë zhveshjeje të shëndetshme me djem të shkëlqyer. Më është bërë një pritje e jashtëzakonshme dhe jam i lumtur: E njihja tashmë Ismajlin dhe jam i lumtur që u ribashkova me të sepse jemi miq të shkëlqyer edhe jashtë fushës. Pastaj po i njoh të tjerët dhe ata më kanë integruar në mënyrë të jashtëzakonshme. Mund të arrijmë gjëra të mëdha.”

Kush është Asllani jashtë fushës ?
“Jam një djalë i thjeshtë. Kur mbaroj stërvitjen, dua vetëm të pushoj dhe të kaloj kohë me familjen time. Madje e urrej të dal për darkë…”